“Alles wat jij doet
Ga ik ook doen
Laat me alles zien
En zeg me hoe
Het zegt me wel iets, maar
Ook weer niet al te veel”
Misschien een vreemde titel als je het zo leest. Misschien herken je jezelf erin? Misschien herken je het uit een film? “Tarzan?” Ja, dat klopt! Dit liedje kwam de laatste dagen veel voorbij bij m’n Disney-playlist op #Spotify. Ik wist niet dat het van de film Tarzan kwam. Sowieso omdat ‘ie op shuffle stond en ik kende die film + de liedjes niet zo goed. Maar het sprak me wel erg aan! Hoezo? Eigenlijk voelde ik me ook een “vreemde” van jongs af aan. Je rolt de wereld in, zie je dat anderen meer kan als jij.
Dat spelen met poppen best moeilijk gaat met 1,5 hand. (Daarom was erg ik fan van #ToyStory geworden, ik kon mij helemaal inleven in de films.) Je moet altijd weer opnieuw jezelf bewijzen. Kan ik dan toch praten? Zelfstandig eten? Werken zoals anderen? Dat is na lang vechten allemaal gelukt, daar mag ik trots op zijn!
Mooi geschreven Alex!