De meeste vragen aan mij van “hé, ken jij eigenlijk wel zwemmen?”. Vroeger kon ik best goed zwemmen, en met behulp van m’n vader, waarmee ik altijd samen zwom, kon ik zelfs onderwater duiken (hij duwde me onderwater, en ik trok mezelf vooruit en hij zwom mee). Daar ben ik mijn vader heel erg dankbaar voor! Ik heb ook al m’n zwemdiploma’s gehaald (wel aangepast, zelfstandig duiken gaat helaas niet).

Sinds 2009 ben ik geopereerd aan m’n rug voor een scoliose-operatie van 9 uur (normaliter 6 uur) en heb ik helaas niet meer gezwommen zoals toen. Het is al een tijdje geleden dat ik gezwommen heb, dat is omdat er bij mij best veel bij komt kijken. Aangepaste zwembad met een tillift, een douchebrancard en iemand die je komt verzorgen (dat gaat ook niet zomaar, zie de post ‘Schaamte’).

Wat lastig maakt is dat je anderen wel ziet zwemmen en zelf niet zomaar erin kunt springen. Niet dat zij er iets aan kunnen doen, maar het is wel lastig voor je.