Sinds 2011 weet ik dat ik pdd-nos heb (soort autisme), soms heb ik mezelf dan niet geheel onder controle. Dan word ik (heel snel) boos of chagrijnig. Gelukkig is het vaak alleen bij nieuwe dingen of veranderingen (bijvoorbeeld als ik ga verhuizen, ik woon nu in een gezinshuis), dan word ik heel druk of ‘blij/vrolijk’ of laatst kwamen m’n ouders bij me op visite voor het eerst en daarvoor was ik best rustig en toen ze binnenkwamen was ik net een ‘stuiterbal’, de eerste 10 minuten. Daarna ging het wel (nog steeds gespannen van binnen). Maar dan maak iemand gelijk een opmerking van “Hé, je zit nu gelijk aan ’t plafond”. Dat vind ik erg moeilijk.

Op school was ik ook vaak druk/aanwezig, toen wist ik niet precies wat er met me aan de hand was. Het enige waar ik me echt in herkende was in het nummer “Niet of nooit geweest” van Acda en de Munnik.