Stel je voor dat je wordt verzorgd door een ander? Met alles, douchen, aankleden, eten klaarmaken, tandenpoetsen, noem maar op. Je bent altijd afhankelijk. Normaal sta je er niet bij stil, vooral als je het zelf zou kunnen. De meeste vragen aan mij “schaam je je er niet voor?”. Natuurlijk heb ik er wel moeite mee, maar als er al 21 jaar afhankelijk van bent, weet je niet beter. Probeer zelf maar één dag volledig afhankelijk te zijn als je het niet gewend bent, dat houd je niet zo vol! (haha)

Heb je weleens gehad dat je moeder ineens binnenkomt en vraagt waar de huissleutels liggen?
Of dat je vader binnenkomt met de vraag of je weer een film aan het downloaden bent?
Waarschijnlijk gil je dan direct “ERUIT!!!”. Waarom? Omdat je ’t fijn vindt om soms alleen te zijn. Als je op ’t toilet zit geldt dat ook. Of je bent aan het gamen of socializen met vrienden.

Stel als je dat niet kunt? Dat je vanaf de geboorte altijd wel iemand bij je hebt die je moet helpen?
Gelukkig heb ik lieve ouders die heel m’n leven voor me gezorgd hebben. Maar toch blijft het lastig dat je dingen niet kunt, of alleen kunt. Probeer je maar eens in te beelden dat word gedoucht op een douchebrancard (zie foto) en dat je “bijna” niks zelf kan. Dat heb ik dus al heel m’n leven. Zozeer zijn we dus niet anders, alleen wat meer afhankelijker van hulp.